جوز هندی ، هسته میوه درخت همیشه سبز گرمسیری خانواده Myristicaceae که بعنوان ادویه از آن استفاده میشود این درخت بومی Moluccas ( ملوکاس ) جزایر ادویه اندونزی است که در آنجا و در هند غربی کاشته می شود. ادویه جوز هندی رایحه ای خاص و معطر و طعم کمی شیرین دارد که از آن برای طعم دادن انواع غذاهای پخته شده ، شیرینی پزی ، پودینگ ، سیب زمینی ، گوشت ، کالباس ، سس ، سبزیجات و نوشیدنی هایی مانند eggnog استفاده می شود.
درختان جوز هندی به ارتفاع حدود ۲۰ متر (۶۵ پا) می رسند آنها هشت سال پس از کاشت ، میوه می دهند. میوه جوز هندی از نظر ظاهری شبیه به زردآلو است که به سیب جوز هندی معروف است. میوه درخت بیشتر اوقات دور ریخته می شود ، اگرچه برخی از کشورهای اندونزی از آن در تهیه مربا و آب نبات استفاده می کنند.
هنگامی که کاملاً بالغ شد میوه درخت دو نیم می شود و یک دانه قهوه ای براق به اندازه گردو که با تورهای قرمز و مومی درآغوش گرفته شده است نمایان می شود .آن توری قرمز رنگ (MACE) نام دارد که ادویه غلاف جوزهندی را تولید می کند ، از نظر طعم بسیار شبیه جوز هندی است .
پس از جمع آوری mace یا غلاف هسته جوز، برای صاف شدن و خشک شدن انتقال می یابند. جوز هندی به تدریج در آفتاب خشک می شود و روزانه دو بار در طی یک دوره شش تا هشت هفته گردانده میشود . پس از خشک شدن پوسته براق آن با یک چوب شکسته می شود و جوز هندی ها را بیرون می آورند. جوز هندی خشک بیضی شکل قهوه ای مایل به خاکستری با سطوح رگه دار است.
جوز هندی ادویه‌ای معطر است که از سالیان دور در آشپزی استفاده شده است و در همه فصول سال در دسترس است. جوز هندی علاوه بر استفاده در آشپزی، نقش مهمی در تامین مواد مغذی برای بدن به عهده دارد و به همین دلیل توصیه میشود در برنامه غذایی روزانه خود این ماده پر خاصیت را که با طعم گرم خود بدن را گرم می‌کند را قرار دهید.
یک قاشق چایخوری از جوزهندی حاوی مواد مغذی است که اصلی‌ترین جزء آن منیزیم می‌باشد. علاوه بر خاصیت لخته کردن خون در بدن برای افرادی که مشکل خونریزی دارند، این ماده غذایی کار تنظیم کردن سطح قند خون، فرآوری کربوهیدرات و جذب کلسیم را به عهده دارد.
همچنین به ساخت بافت‌های بدن، استخوان و هورمون‌های جنسی کمک می‌کند.جوز هندی دارای آنتی‌اکسیدان‌ها و فیتوکمیکال‌های پیشگیری از بیماری هستند که برخی از انواع آنها فقط مختص جوز هندی است.
اگرچه این ادویه برای مصرف کنندگان امروزی مقرون به صرفه است ، اما از نظر تاریخی فقط در خانه اشراف بزرگ یا بازرگانان مرفه یافت می شد. در دنیای مدرن ما ، جوز هندی به عنوان یک ادویه قوی معطر ارزیابی می شود. اجزای موجود در روغن اساسی آن شامل میریستیسین (ضد التهاب) ، کامپن (ضد قارچ) ، ژرانیول (آنتی اکسیدان) و بورنئول (ضد باکتری ، ضد درد ، ضد التهاب) است.همچنین حاوی مواد چربی بیشماری ، پروتئین ، نشاسته و آثار پتاسیم و کلسیم است.
