اساساً فلفل سیاه، مهمترین و ارزشمندترین ادویه جهان است. هند، اندونزی، برزیل، مالزی و ویتنام تولید کننده های اصلی این فلفل هستند. فلفل سیاه خصوصیات مختلفی در جاهای مختلفی که می‌روید دارد؛ بنابراین بر اساس جایی که می‌روید طبقه‌بندی می‌شود. بهترین فلفل سیاه در منطقه "مالابار" هند می‌روید. فلفل سیاه آسیاب شده به خورش‌های غنی (غلیظ) و کاری‌ها طعم می‌دهد، و در چاشنی خوراک سبزیجات کَره‌ای و ماهی دودی استفاده می‌شود. مخلوط کره و فلفل سیاه کوبیده شده و زنجبیل را قبل از پختن (در فر) زیر پوست مرغ بمالید. فلفل سیاه همچنین در"استیک او پوآو" (استیک فلفلی فرانسوی) عالی است.

زردچوبه، بومی جنوب آسیا از خانواده زنجبیل است که به خاطر قدمتش در طعم دار کردن و مورد مصرفش در دارو و رنگرزی، بسیار ارزشمند است. زردچوبه همچنین خاصیت ضدعفونی‌ کنندگی بالایی دارد.
هند بزرگترین تولید کننده زردچوبه در جهان است که بیش از نود درصد محصولش در همان کشور مصرف می‌شود.
زردچوبه پرمصرف‌ترین ادویه در ایران است. در ایران زردچوبه و لیموترش خشک‌ شده (لیمو عمانی) در قیمه و سایر خورشت‌ های آبدار (سس دار) غنی که با قاشق آن را روی برنج می‌ریزند، مزه می‌دهد (به عنوان طعم‌ دهنده قیمه استفاده می‌شود). زردچوبه به طور گسترده‌ ای در ترشی‌ها و چاشنی‌های غرب و شرق و همین‌ طور جنوب ایران به کار می‌رود. همچنین در ماسالاها، پودرهای کاری، رب (خمیر)های کاری و رأس الحانوت از زردچوبه استفاده می‌شود.

سیر بومی استپ‌زارهای غرب آسیا و خاورمیانه است. از قدیم به عنوان دارویی گیاهی استفاده می‌شده است. پودر سیر از خرد کردن سیرهای خشک به دست می‌آید و استفاده از آن نسبت به سیر تازه ساده‌تر است. سیرها بسته به نوع و مکان رویش دارای درجه تندی و رنگی بین سفید تا کرم کم رنگ هستند. سیر تقریبا در تمام فرهنگ‌های غذایی دنیا استفاده می‌شود و بوی نامطبوع گوشت و مرغ و ... را در پخت گرفته و عطر خوبی آزاد می‌کند.